Propolis, arıların bitkilerin yaprak, sap ve tomurcuklarından topladığı tamamen doğal bir arı ürünüdür. Arılar, kovanlarının içini propolis ile kaplayarak bakteri ve mantar gibi zararlı organizmaların etkilerini önlemek için kullanırlar. Propolisin bileşimi; yaklaşık %45-50 flavonoidler, %30-35 mum ve yağ asitleri, %10 esansiyel yağlar, %5 polen ve %5 organik bileşikler ve bazı minerallerden oluşmaktadır.
Propolisin sağlığa ilişkin faydaları, uzun yıllardır bilinmekte olup Yunanlılar ve Mısırlılar tarafından propolis ilk defa antiseptik olarak kullanılmıştır. Mısırlılar, mumyalarını mikroplardan ve diğer parazitlerden korumak için propolis ile kaplamışlardır. 11. yüzyılda İbn-i Sina antiseptik özelliğinden dolayı askerlere yaralarını tedavi için propolisi tavsiye etmiştir.
Propolisin düzenli tüketimi, hücre atıklarının vücuttan uzaklaştırılmasına destek olarak sağlığa değer katar. Propolisin bu değerli etkilerinin ise yapısında doğal olarak bulunan flavonoidlerden kaynaklı olduğu bilinmektedir. Ancak flavonoidler, insan vücudu tarafından sentezlenememekte, yalnızca beslenme yolu ile vücuda alınabilmektedir. İşte bu nedenle, besleyici ve değerli bir arı ürünü olan propolis, sadece kış mevsiminde değil her mevsim tüketilmelidir!
Peki Hangi Propolisi Tüketmeliyiz ?
Propolisin bileşimi, edinildiği kaynaklara, coğrafi bölgeye, bitki örtüsü çeşitliliğine, mevsime ve özütleme yöntemine bağlı olarak değişiklik gösterir. Propolis, kovandan çıktığı ham hali ile insan vücudu tarafından sindirilemediğinden doğru bir özütleme yöntemi ile, doğru çözücüler kullanılarak, alanında uzman gıda mühendisleri tarafından özüt yani damla formuna getirilmesi gerekmektedir. Anadolu coğrafyası ise, bulunduğu konum itibariyle endemik bitki örtüsü çeşitliliği açısından zengindir. Bu bölgeden elde edilen Anadolu propolisi de yüksek kalite ve besin içeriğine sahiptir. Anadolu propolisi içeriğinde en az 15 farklı fenolik ve flavonoid bileşen bulundurur. Bu bileşenler; kafeik asit fenetil ester, kafeik asit, kuarsetin, galangin, klorojenik asit, linolenik asit, palmitik asit, hidroksitirosol, kumarik asit, apigenin, krisin ve pinosembrindir.